A tecedeira
Son Andrea Milde, alma nómada con corazón europeo. Nacín en Alemaña de pais que viñeron de algún lugar do leste.
Tecer tapices é a miña vida. Permíteme unir as miñas dúas grandes paixóns: pintar e traballar con fíos de cores.
Recibín a miña formación como tecedora de tapices pictóricos en Francia hai catro décadas.
Os anos de exploración e aprendizaxe, as experiencias acumuladas e os coñecementos adquiridos encheron unha mochila cuxos contidos me gusta compartir cos demais.
Accede ao meu CV completo aquí.
Que é o KUKUmobil?
Un obradoiro de manualidades sobre rodas? Un escaparate móbil no espazo público? Unha galería nómada? Unha residencia artística itinerante? O KUKUmobil é un pouco de todo iso. E precisamente nesa combinación reside a súa forza e particularidade.
Traballo e vivo nel durante a viaxe por Europa. Dende alí observo a vida cotiá en cada parada e gústame que veña a xente a ver o que pasa dentro. Deste xeito, o KUKUmobil anima as prazas, enriquece a vida cultural e convértese nun punto de intercambio de historias e experiencias, coñecementos e accións.
Se queres saber quen e como construímos este espazo tan particular entra no diario de construción.
Onde estou agora?
Anteriormente
Xuntos facémolo posible
A ruta do KUKUmobil comezou en abril de 2024 en Fisterra (Galicia) e a idea é atravesar o continente europeo ata chegar ao Mar Negro. Cantas paradas fará e onde, canto tempo durará a viaxe e ata ata onde chegará finalmente son incógnitas que resolveremos entre todos nos próximos meses e anos. Porque a viaxe do KUKUmobil é unha viaxe colectiva e colaborativa.
Deseñamos xuntos a ruta:
O KUKUmobil busca...
PARADAS. En terras descoñecidas para min, quen mellor ca ti para saber onde parar. Se queres que o KUKUmobil visite a túa vila, cidade ou comarca, se queres axudar a organizar unha parada no seu percorrido, se tes contactos ou traballas no ámbito cultural, escríbeme ou chámame.
O KUKUmobil busca...
TRANSPORTE. Non sei conducir, pero sei que hai xente no mundo á que lle gusta conducir tanto como a min tecer. Por este motivo, o KUKUmobil non ten vehículo propio senón que busca un para cada viaxe entre paradas. Se tes un coche que poida transportar un remolque de 3 toneladas ou coñeces a alguén que o teña, escríbeme ou chámame.
O KUKUmobil ofrece...
CURSOS. Gústame espertar intereses e sementar paixóns. Para iso ofrezo obradoiros participativos co fin de transmitir nocións básicas da arte de tecer e do proceso de elaboración dun tapiz. Se queres participar nun curso escríbeme ou chámame.
EXPOSICIÓN. Alá onde se presenta a posibilidade amoso tapices de gran formato que tecín no pasado xunto cos máis pequenos que nacen nesta viaxe. Son exposicións lixeiras e fugaces que amosan a complexidade e beleza da arte de tecer.
Queres conseguir unha peza única do proxecto?
Os tapices-bosquexo son un paso esencial no proceso de creación do gran tapiz. Amosan toda a diversidade e o encanto especial que caracteriza esta arte.
Cada peza é única, representando un lugar ou un momento, un obxecto ou unha situación particular en 12 x 12 cm de tapiz. Por este motivo, son unha parte importante do proxecto do KUKUmobil na súa viaxe polo continente europeo.
Se queres conseguir un e apoiar o KUKUmobil, escríbeme indicando o número de tapiz.
Os tapices marcados con un punto vermello () xa atoparon un fogar.
Naufraxios. Inspirado no retablo da Virxe do Carme situado na igrexa de Santa María das Areas, Fisterra.
Onde o mar e a terra se xuntan. Exploración de novos materiais. Tecido con liña de pescar e liño. Fisterra.
Pegadas. Inspirado nas pegadas que deixan as gaivotas na Praia da Langosteira, Fisterra.
Tarxeta de cor. Inspirado no cambio de plumaxe das gaivotas de animal novo a animal adulto. Fisterra.
Camiñando. Inspirado nos fisterráns aos que lles gusta dar un paseo polo peirao. Tecido con liña de pescar e la. Fisterra.
Cangrexo. Inspirado nun encontro na Praia da Ribeira, Fisterra.
Tarxeta de cor. Inspirado na vexetación galega. De lique a carballo. Fisterra.
Rosalía. Inspirado nun poema de Rosalía de Castro. Polo Día das Letras Galegas. Fisterra.
Percebe. Inspirado nunha presada de percebes que me trouxo un amigo ao KUKUmobil. Fisterra.
Toxo. Algunha que outra espiña pero que cor luce. Fisterra.
A praza. Cando o novo tellado se converte nun máis da fervenza. Fisterra.
Manuela. Tomando o sol á tardiña. Fisterra.
O outro coello. Lembrando as botellas de lixivia Conejo que se atopan polos terreos galegos como delimitación. Tecido na Coruña, inspirado en Fisterra.
Muda. Bosque de eucaliptos en terras galegas. Tecido na Coruña.
Tarxeta de cor. Bosque de ribeira. Río Arnoia. Xunqueira de Ambía.
Barquiña de papel. Tecido con liña de pescar e la. Serie exploración de materiais. Xunqueira de Ambía.
"Barquito de papel". Fragmento da canción de Joan Manuel Serrat. Escrito sobre a urdimbre. Tecido con liña de pescar. Serie Palabras. Serie citas. Serie exploración de materiais. Xunqueira de Ambía.
Náufrago. Serie Europa. Serie Gesichter. Xunqueira de Ambía.
EUROPA 01. Serie Europa. Serie Palabras.
EUROPA 02. Serie Europa. Serie Palabras.
EUROPA 03. Serie Europa. Serie Palabras.
EUROPA 04. Serie Europa. Serie Rostros. Xunquira de Ambía.
EUROPA 05. Serie Europa. Serie Rostros. Berlín.
EUROPA 06. Serie Europa. Serie Rostros. Xunqueira de Ambía.
EUROPA 07. Serie Europa. Serie Rostros. Berlín.
EUROPA 08. Serie Europa. Serie Rostros. Berlín.
EUROPA 09. Serie Europa. Serie Rostros. Berlín.
EUROPA 10. Serie Europa. Serie Rostros. Berlín.
EUROPA 11. Serie Europa. Serie Rostros. Berlín.
EUROPA 12. Serie Europa. Serie Rostros. Xunqueira de Ambía.
Muro de pedra. Nos bosques galegos. Serie Pedra. Serie Bosque. Xunqueira de Ambía.
O nó. Inspirado nun dos capiteis da Colexiata de Santa María de Xunqueira de Ambía. Xunqueira de Ambía.
Carboeiro. Serie Paxaros. Xunqueira de Ambía. Inspirado nas azanefa dos tapices das Coleccións Reais, Madrid.
Carboeiro común. Serie Carboeiro. Serie Paxaros. Bernau (Berlín).
Tarxeta de cor do carboeiro común. Serie Carboeiro. Serie Paxaros. Serie Tarxeta de cor. Bernau (Berlín).
Carboeiro. Serie Carboeiro. Serie Paxaros. Serie Silueta. Serie Ouro, Turquesa, Negro.
Carboeiro común. Serie Carboeiro. Serie Paxaros. Xunqueira de Ambía.
Carboeiro común. Serie Carboeiro. Berlín.
Carboeiro. Serie Carboeiro. Serie Follas.
Carboeiro. Serie Carboeiro. Serie Paxaros.
Carboeiro. Serie Carboeiro. Serie Paxaros. Berlín.
Carboeiro enredado. Serie Carboeiro. Serie Paxaros.
Carboeiro. Serie Carboeiro. Serie Paxaros. Serie Ouro. Vancouver.
Jilguero. Serie Paxaros. Serie Ouro.
Cuervo. Serie Paxaros. Serie Ouro. Serie Negro. Londres.
EUROPAs dunkle Seite. Serie Europa. Serie Negro.
EUROPAs dunkle Seite. Serie Europa. Serie Negro.
EUROPAs dunkle Seite. Serie Europa. Serie Negro.
EUROPAs dunkle Seite 01. Serie Europa. Serie Negro.
EUROPAs dunkle Seite 02. Serie Europa. Serie Negro.
EUROPAs dunkle Seite 03. Serie Europa. Serie Negro.
Naufrago 01.
Naufrago 02.
Naufrago 03.
Como se fai un tapiz pictórico?
Na complexa arte de tecer tapices pictóricos, a pintura e o tecido fúndense.
O punto de partida pode ser un cadro, un pequeno debuxo, unha acuarela, unha fotografía... unha imaxe abstracta ou figurativa, unha paisaxe, un obxecto, en definitiva a representación dunha idea en termos pictóricos e con ferramentas pictóricas.
Nun segundo paso realízase o cartón, un debuxo do mesmo tamaño que o futuro tapiz, no que se descompón a imaxe inicial en campos segundo as distintas cores. O cartón pódese colorear. O máis habitual é que só teña contornos e, quizais, números que indiquen as cores respectivas. É a guía do tecedor. Colócase detrás da urdimbre que se colocou previamente no tear.
Agora comeza o traballo no tapiz. As canelas teñen fíos de diferentes cores e mesturas, son os lapis da tecedora. Con eles, enche as distintas zonas que se determinan na cartolina, introducindo o fío, a trama, segundo corresponda segundo a súa cor.
Os grandes tapices enrólanse no tear a medida que medran. Durante os meses ou anos de traballo só é visible unha pequena franxa e a imaxe completa non se revela ata o momento en que se retira o tapiz do tear (tombée de metier). Sempre é un momento moi especial e moi emotivo.
Se tes curiosidade por ver algúns dos tapices que tecín nas últimas décadas, entra na galería de tapices.
Que vai pasar no gran tear?
O gran tear é a peza central do KUKUmobil, a miña ferramenta de traballo e o meu compañeiro de viaxe. É a primeira vez que empezo un tapiz sen ter o cartón rematado. Hai unha boa razón para iso: se xa soubese que tecer, non habería que viaxar.
Esta vez estou facendo o cartón por partes. En cada parada exploro a contorna, déixome inspirar na paisaxe e na paisanaxe, fago debuxos e fotos. Deste material selecciono algúns motivos que me interesan para convertelos en pequenos bosquexos téxtiles.
Trátase dunha busca do máis representativo de cada lugar, de cada comarca. Unha vez tomada a decisión, preparo o cartón correspondente, pásoo ao tear grande e tezo esta parte. Así, o gran tapiz crecerá peza a peza a medida que o KUKUmobil percorre de parada en parada a esfera cultural europea.
Se queres ver o que observo, o que exploro e o que recollo no camiño, consulta o diario de viaxe.
Por que un tear?
A miña visión de Europa é a dun espazo cultural solidario, xusto e social, construído sobre un longo pasado común, denso e complexo. Un espazo que alberga unha gran diversidade de culturas, paisaxes, pobos, linguas, formas de vivir.
Pregunteime que podo aportar como tecedeira de tapices para facer realidade esta visión. Así naceu a idea de capturalo nun tear. Porque un tapiz é unha boa metáfora do que un tecido social como o europeo, diverso e colorido, pode amosar en beleza e riqueza, se se coida a súa solidez e cohesión.
Cada fío importa e cada fío serve, pero non solto, senón tecido e ligado coidadosa e conscientemente.
A comunidade do KUKUmobil medra con cada etapa
Moitos xa se atoparon co KUKUmobil: durante a súa construción en 2022, durante as viaxes "de proba" en 2023 e desde que comezou a súa andaina en Fisterra en abril de 2024.
A comunidade do KUKUmobil son todas as persoas que seguen o diario de viaxe no blog, esperando que algún día lles toque; os que patrocinaron a estadía do KUKUmobil nalgún lugar ou se ofreceron a facelo cando chegase o momento, os que o transportaron ou o apoiaron economicamente; os que se fixeron unha selfie con el, despois dunha agradable charla, participaron nun curso ou visitaron unha exposición, difundiron a voz e contribuíron a difundir a idea; os que trouxeron liña de pescar, un bocadillo, un pouco de viño, unhas pedras bonitas ou un percebe; os que me levaron de excursión e contaron historias do pasado e do presente.
Todos forman parte dunha comunidade que espero que siga medrando e que algún día, nalgún lugar do mundo, se atope diante do gran tapiz acabado.
Cando nos dedicamos á arte téxtil, primeiro creamos un obxecto, pero ao mesmo tempo participamos dunha tradición que ten decenas de miles de anos de antigüidade.
Facemos arte non só para as nosas almas e xeracións vindeiras, senón que encarnamos o oficio dos nosos devanceiros.
Meadow Coldon, The Woven Road
O KUKUmobil enténdese como un rastreador do noso pasado artesán e artístico; un coleccionista de identidades téxtiles, culturais e sociopolíticas; un cronista nómada e testemuña histórica dun momento de cambio; un gardián e innovador a partes iguais; no mellor dos casos, un motor de novas conexións, un novo espírito e unha nova identidade europea que xa vive na mente e no corazón de moitos.
Entre algúns dos obxectivos do KUKUmobil están:
Contacto
Alégrome de que queiras contactar comigo. Esta páxina, ademais de ser un escaparate do meu traballo, quere ser un espazo de intercambio.
Calquera comentario, opinión ou pregunta, incluída a crítica, será benvida se se formula con respecto e con intención construtiva.
